Rupsen, een prachtig foto onderwerp

De meeste mensen vinden rupsen maar niets. Ze moeten te vuur en te zwaard bestreden worden omdat ze van hun planten eten.
Over het algemeen valt dat wel mee. Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Wanneer je op biologische wijze kool teelt voor eigen consumptie ben je niet blij als er veel rupsen van het koolwitje er een luilekkerland vinden.
Maar ja, heb je een hekel aan regen bedenk dan dat er geen bloemen zijn zonder regen. Houd je van vlinders dan geldt hetzelfde; geen vlinders zonder rupsen. Bovendien zijn rupsen vaak erg mooi, vooral de rupsen van veel nachtvlinders zijn zelfs mooier dan de vlinder die ze later worden. Neem bijvoorbeeld de rups van de plakker (Lymantria dispar) met zijn maffe kleuren op de foto’s hierboven. Vraag me niet waarom de voorste punten blauw zijn en de achterste rood maar mooi is het wel. Ook een portret van deze rups is erg leuk zoals je ziet. De zwarte vlekken op zijn kop doen denken aan de ogen van een droevige clown. Het zijn niet zijn ogen, die zitten helemaal onderaan en zijn erg klein. En de lange haren op de bolletjes naast zijn kop dragen nog extra bij aan zijn fotogenieke uiterlijk.
De rups van de wolfsmelkpijlstaart (Hyles euphorbiae) kun je tegenkomen wanneer je op vakantie bent in het zuiden van Europa. Met zijn prachtige kleuren waarschuwt hij belagers dat hij giftig is. Hij leeft op de giftige wolfsmelk en slaat het gif op in zijn lichaam.
Hieronder twee foto’s van dagvlinderrupsen. Links de rups van de koninginnepage, een prachtige rups die je in je eigen tuin kunt vinden. Zie: Deze Maand februari 2011.
De rups van de gehakkelde aurelia (Polygonia c-album) tenslotte doet bij verstoring zijn uiterste best om op een vogelpoepje te lijken en probeert op die manier aan belagers te ontkomen.